Podsumowanie
pontyfikatu Największego Polaka, papieża Jana Pawła II
Posługa Jana Pawła II na stolicy św. Piotra w Rzymie trwała prawie 27 lat . Pontyfikat ten zaznaczył się całym pasmem najrozmaitszych "rekordów" i "premier", czyli przedsięwzięć podejmowanych po raz pierwszy w dziejach właśnie przez tego Papieża. 16 października 2004 upłynął 9497 dzień tego jednego z najdłuższych w dziejach Kościoła pontyfikatu.
Swego rodzaju rekordem czy co najmniej
czymś niecodziennym był sam wybór metropolity krakowskiego na biskupa Rzymu -
pierwszego nie-Włocha na tym urzędzie od 1522 r., kiedy to 9 stycznia tego roku
Papieżem został pochodzący z Utrechtu w Niderlandach Hadrian VI (Adrian
Florensz).
Kierował on Kościołem zresztą bardzo
krótko, bo tylko nieco ponad półtora roku, zmarł 14 września 1523 r. Należy
dodać, że papież ten większość dorosłego życia spędził w Rzymie, nie był więc
tak do końca cudzoziemcem i właściwie dopiero polski kardynał z Krakowa
przyszedł do Watykanu rzeczywiście z dalekiego kraju.
"Nowe", które dało o sobie
znać w decyzji konklawe, szybko rozszerzyło się na wiele innych dziedzin. Już w
dwa dni po wyborze na papieża Jan Paweł II opuścił Watykan, zrywając z
wszelkimi obowiązującymi do tego czasu zwyczajami i etykietami, udając się do
kliniki im. A. Gemellego, aby odwiedzić przebywającego tam chorego przyjaciela,
biskupa Andrzeja M. Deskura, którego w 1985 roku wyniósł do godności
kardynalskiej.
Gdy opuszczał szpital i żegnał się z
całkowicie zaskoczonym personelem, ktoś z towarzyszącej Papieżowi ekipy
watykańskiej szepnął mu, że powinien udzielić błogosławieństwa. Jan Paweł II
cofnął się od drzwi, uśmiechnął i przed pobłogosławieniem zebranych powiedział:
"Od niedawna jestem papieżem, nie znam jeszcze wszystkich swoich obowiązków,
musicie mi o nich przypominać".
Szwajcarski dziennik "Tribune de
Geneve" pokusił się tuż po wyborze Jana Pawła II o sporządzenie wykazu
tych zjawisk, w których jest on pierwszy.
Oto kilka z nich:
+ pierwszy od ponad 4,5 wieku papież
spoza Włoch,
+ z kraju komunistycznego,
+ odpowiadał na pytania dziennikarzy,
zmieniając audiencję dla mediów w zaimprowizowaną konferencję prasową,
+ z bazyliki św. Piotra przemawiał po
polsku i w kilku innych "nietypowych" językach, np. po litewsku,
ukraińsku, węgiersku, czesku itp. Tak było np. w czasie pontyfikalnej Mszy św.,
rozpoczynającej pontyfikat 22 października 1978 r.,
+ czytał i przemawia bez okularów
+ uprawiał alpinizm, narciarstwo,
kajakarstwo i pływanie,
+ ma piękny głos (pierwszy od czasów
zmarłego w 1873 r. Piusa IX),
+ poprawnie wymawiał i śpiewał
"Ite, missa est" na zakończenie Mszy (było to zdanie niektórych
starych znawców tematyki watykańskiej)
+ pierwszy, który przybył na konklawe,
mając przy sobie jedynie kieszonkowe, stanowiące odpowiednik 125 franków
szwajcarskich.
Inni komentatorzy zwrócili uwagę i na
to, że nowy Papież, pokazując się po raz pierwszy z loggii bazyliki św. Piotra
rzymianom i przybyszom z całego świata, rozpoczął swą krótką wypowiedź słowami:
"Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus" - zapomnianymi już jakby
nieco w tamtym, zachodnim środowisku.
Ale prawdziwe "premiery" i
"rekordy" nowego pontyfikatu miały dopiero nadejść wraz z jego
"rozkręcaniem się" i coraz głębszym wchodzeniem Papieża w nowe
obowiązki.
Jeszcze w tym samym miesiącu, 30
października, Ojciec Święty ponownie odwiedził chorych, tym razem kardynałów
Johna J. Wrighta, Alberto di Jorio i Alfredo Ottavianiego, przebywających w
swych mieszkaniach w gmachu Świętego Oficjum. Nie był to bynajmniej suchy gest
wobec cierpiących, ale pełne miłości pochylenie się nad chorymi, w tym wypadku
nad tymi, którzy całe lata służyli Kościołowi, a teraz z powodu wieku i chorób,
znaleźli się niejako na uboczu głównych wydarzeń.
Zresztą następne tygodnie i miesiące miały
pokazać, że spotkania z chorymi stanowią stały punkt publicznej działalności
Ojca Świętego, zwłaszcza podczas audiencji ogólnych i podróży apostolskich.
Dzień wcześniej, 29 października, Jan
Paweł II odwiedził sanktuarium maryjne Mentorella (ponad 80 km od Rzymu), a w
tydzień później udał się do Asyżu. Rozpoczął w ten sposób swój
"serial" podróży po diecezjach i regionach Włoch.
A 3 grudnia 1978 r. Ojciec Święty
odwiedził pierwszą parafię rzymską - św. Franciszka Ksawerego na Garbatella,
również zapoczątkowując nieznaną dotychczas praktykę wizytacji parafii
rzymskich przez biskupów tego miasta.
Podróży zagranicznych Jan Paweł II odbył
104, odwiedzając w tym czasie 132 kraje, niektóre wielokrotnie a w nich prawie
900 miejscowości. Przemierzył w tym czasie bez mała 1 650 900 km, czyli mniej
więcej trzykrotną odległość Ziemi od Księżyca lub - używając bardziej
ziemskiego porównania - ponad 30 razy pokonał długość równika. W podróżach
spędził 586 dni. Odwiedził m.in.: Polskę - 9 razy, USA - 7 razy, Francję - 6
razy, Meksyk - 5 razy, Hiszpanię - 5 razy. Najdłuższą podróżą była podróż na
Daleki Wschód i do Oceanii - trwała 13 dni i 6 godzin (18 listopada - 1 grudnia
1986r. Ojciec Święty przebył wtedy 49 000 km).
Podczas wszystkich tych wyjazdów poza
Włochy Ojciec Święty wygłosił 2,4 tys. przemówień oficjalnych, a więc nie
licząc wypowiedzi improwizowanych, np. z okien swych rezydencji w różnych
miastach, jak to nieraz bywało choćby w Polsce, zwłaszcza w Krakowie.
We Włoszech Papież ponad 300 razy
przebywał w 262 miejscowościach, przemierzając w tym czasie ponad 82 tys. km i
wygłosił tam prawie 900 przemówień.
Inną dziedziną, w której Jan Paweł II
pobił wszelkie rekordy, są beatyfikacje i kanonizacje: w ciągu 27 lat swych
rządów w Kościele wyniósł on na ołtarze podczas 140 obrzędów beatyfikacyjnych
ponad 1318 błogosławionych, w tym 154 Polaków, a w czasie ponad 55 kanonizacji
dał Kościołowi 478 świętych, w tym 9 Polaków.
Jan Paweł II mianował też 232 kardynałów
w tym 10 z Polski, mniej więcej 2/3 światowego episkopatu, przy czym ponad 320
biskupom osobiście udzielił sakry; wyświęcił sam 2810 kapłanów, ochrzcił 1378
osób (dzieci i dorosłych), bierzmował 1581 i udzielił sakramentu chorych 77
osobom.
Liczby powyższe są w ogóle
nieporównywalne, gdyż w przeszłości papieże bardzo rzadko udzielali sakramentów
innym wiernym, a jeśli już do tego dochodziło, to na ogół byli to najbliżsi
współpracownicy lub członkowie rodziny (w wypadku sakramentu kapłaństwa, chrztu
czy bierzmowania lub sakry biskupiej).
To Jan Paweł II uczynił regularną
praktyką wyświęcanie biskupów w uroczystość Objawienia Pańskiego - 6 stycznia
każdego roku (z wyjątkiem 2001, wtedy sakrę z rąk Ojca Świętego otrzymało
dziewiętnastu kapłanów 19 marca), chrzczenie gromadki dzieci w Niedzielę Chrztu
Pańskiego czy udzielanie święceń kapłańskich diakonom diecezji rzymskiej w
Niedzielę Dobrego Pasterza, gdy cały Kościół obchodzi Światowy dzień Modlitw o
Powołania Kapłańskie.
Od chwili swego wyboru Ojciec Święty
przyjął na oficjalnych audiencjach w Watykanie, ponad 1350 osobistości
politycznych m.in.: 426 szefów państw oraz koronowanych głów, 187 premierów i
190 ministrów spraw zagranicznych. Listy uwierzytelniające otrzymał od 642
ambasadorów, akredytowanych przy Stolicy Apostolskiej.
Ojciec Święty Jan Paweł II
ogłosił: 14 encyklik, 14
adhortacji, 11 konstytucji apostolskich oraz 43 listy apostolskie
zwołał: 9 konsystorzy
przewodniczył: 6 zwyczajnym
zgromadzeniom generalnym Synodu Biskupów i jednemu zgromadzeniu nadzwyczajnemu,
7 zgromadzeniom specjalnym Synodu Biskupów
Równie ważnym osiągnięciem jest
czas trwania tego pontyfikatu ? najdłuższego w XX wieku (jeśli nie liczyć
Leona XIII, którego ponad 25-letnie rządy w Kościele "zahaczyły" o XX
stulecie, Papież ten zmarł bowiem w 1903).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję